สร้างความฮือฮาในแวดวงประวัติศาสตร์โบราณคดีอย่างต่อเนื่อง ตั้งแต่ปี 2559 เมื่ออาจารย์ภาควิชาประวัติศาสตร์ คณะมนุษยศาสตร์ แห่งรั้วพ่อขุนราม นามว่า รุ่งโรจน์ ภิรมย์อนุกูล เสนอบนเวทีวิชาการ ณ พระที่นั่งอิศราวินิจฉัย พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ (พช.) พระนคร ว่าเศียรพระพุทธรูปขนาดใหญ่ที่จัดแสดงห่างออกไปไม่กี่ร้อยเมตร คือ เศียรของพระศรีสรรเพชญ์ พระพุทธรูปสำคัญยุคกรุงเก่าที่เชื่อกันสืบมาว่าถูกพม่าเผาหลอมทองไปจนสิ้นสภาพ กลายเป็นประเด็นที่สร้างแรงกระเพื่อมหลายระลอก โดยเฉพาะเมื่อข้อสันนิษฐานดังกล่าว ได้รับการเรียบเรียงและพิมพ์เผยแพร่เป็นผลงานหนังสือ “พระศรีสรรเพชญ์ ไม่ถูกไฟเผาลอกทอง ตอนกรุงแตก” วางแผงหมาดๆในงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติครั้งที่ 45 และเตรียมเปิดตัวอย่างเป็นทางการในวันที่ 9 เมษายนนี้ ที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ท่าพระจันทร์ ทว่า ยังไม่ทันถึงวันนั้น อุณหภูมิการถกเถียงในโลกโซเชียลก็ร้อนแรงจนแป้นพิมพ์แทบลุกเป็นไฟ มีทั้งฝ่ายเห็นด้วย คัดค้าน ไปจนถึงกรรมการบนเวทีวิพากษ์ นักประวัติศาสตร์ผู้นี้เป็นใคร มาจากไหน ? ทำไมจึงลุกมาเสนอแนวคิดดังกล่าวที่นำพาข้อหา “อยากดัง” มาติดบนหน้าผากของตัวเอง รุ่งโรจน์ เกิดที่บ้านย่านจักรวรรดิ ในครอบครัวคนจีนที่ทำธุรกิจเกี่ยวกับกระจก เป็นลูกชายคนโตของบ้าน มีน้องสาว และน้องชายอย่างละ 1 คน บิดาเป็นที่รู้จักในชื่อ “น. นพรัตน์” […]
The post “รุ่งโรจน์ ภิรมย์อนุกูล” กลางสมรภูมิแห่งการวิพากษ์ ปม “พระศรีสรรเพชญ์” appeared first on มติชนออนไลน์.