ภาษาไทยเคยเป็นภาษากลางทางการค้าของดินแดนภายในภาคพื้นทวีปของอุษาคเนย์ ถ้าจะให้ภาษาไทยเป็นภาษากลางของโลก ต้องทำเป็น “ภาษาคน” ทั่วไปก่อน ภาษากลางทางการค้า คือภาษาไทย ภาษาไทยเคยถูกใช้เป็นภาษากลางทางการค้าทางไกล ทางบก ของดินแดนภายในภาคพื้นทวีปของอุษาคเนย์ ตั้งแต่หลัง พ.ศ. 1500 โดยเฉพาะช่วง พ.ศ. 1700 เพราะการค้าทางไกล ทางบก ต้องการภาษากลาง เพื่อความสะดวกในการสื่อสารกันระหว่างกลุ่มชนชาติพันธุ์ต่างๆ ที่พูดภาษาและสำเนียงแตกต่างหลากหลายอย่างยิ่ง (หมายถึง พูดกันไม่รู้เรื่อง เพราะคนละภาษาสำเนียง) เช่น พวกมอญ, พวกเขมร, พวกม้ง, พวกเมี่ยน (เย้า) ฯลฯ คนไม่ไทยที่ต้องใช้ภาษาไทยเป็นภาษากลางทางการค้า นานไปก็ใช้ในชีวิตประจำวันแล้วกลายตัวเองเป็นคนไทย รายละเอียดมีในหนังสือ ความไม่ไทยของคนไทย ของ นิธิ เอียวศรีวงศ์ (สำนักพิมพ์มติชน พิมพ์ครั้งแรก พ.ศ. 2559) อักษรไทย และอักขรวิธี อักษรไทย คืออักษรเขมรกับอักษรมอญที่ถูกทำให้ง่าย แต่ยิ่งง่ายคืออักขรวิธีซึ่งได้รับการยอมรับว่าง่ายที่สุดในอุษาคเนย์ภาคพื้นทวีปทั้งในอดีตและปัจจุบัน ถูกพัฒนาขึ้นสำหรับคนที่ไม่ได้พูดภาษาไทยเป็นภาษาแม่ (จากข้อเขียนของ อ. นิธิ เอียวศรีวงศ์) อักษรไทยและอักขรวิธีเก่าสุด ใช้เขียนบนสมุดข่อย […]
The post สุจิตต์ วงษ์เทศ : ภาษาไทย เป็นภาษากลางทางการค้า (ยุคดั้งเดิม) appeared first on มติชนออนไลน์.